سلام حضرت عزرائیل

سلام عزرائیل

(این بار) خیلی ساده

تو را دوست دارم!

و هر آنچه مرا به خدا می رساند.

فخار میگفت دختر بچه ای ابتدایی بعد نماز نفس نفس زنان گفت آقا علامات جزء چی میشه؟

گفتم جزء؟ ازکجا میگی؟

گفت داییمون طلبه است قمه بعد این دفترشه علامات جزء چی میشه؟

فکر کردم منطق میپرسه گفتم دفترو بده ببینم

دیدم نوشته علامات جر سه تاست حقیقی نیابی تقدیری

ضربان قلبتان با چه چیزهایی بالا میرود؟

به یقین موسی در این ده روز آخر میقات

در این فرصت مجدد

در این طوف آخر

در این شبهای قدر

در این بی خوابی

در این بی خوراکی

بیشترین زجر را کشیده است!

: "آیا الواح, را به من میدهند؟"

+

همانطور که در توضیحات وبلاگ آمده داستانها بیشتر یک خواب پریشان است.

بعضی کوتاه نوشته ها هست که چند بار به ذهنم می آید! یعنی کامل یادم رفته اما فکر و حال و هوا مرا باز به آن نکته میرساند! یکی از آن مطالب که بعد از همه کربلا رفتن ها با تمام وجود حس میکنم این است که بعد از زیارت میخواهم بروم! امسال بعد ازینکه با تمام وجود طلبش میکردم یادم آمد قبلا هم گفته ام دیگر از مرگ نمیترسم! یادم آمد بار دیگر گفته ام بعد از زیارت چقدر مرگ میچسبد... و واقعا میچسبد !!!

چجوری التماستو کنم که بمونی... چجور میشه جاهامونو عوض کنیم... اگه طوریت بشه مگه چشام سیر گریه میشه..حرم امام حسین تنها جاییه که وقتی بهش برسی حاجتاتم یادت میره اما من دعا برای تو یادم نرفت.. راستش هنوز از بی خیالی ات متعجبم یک درصد از ناراحتی نیامدن یخ و آب و کپسول گاز را اگر برای بیماری ات داشتی اینجور متعجب نبودم!!!

حالا شاید باورتان نشود اما قبل از زلزله داشتم به خدا میگفتم: "خدایا مگر با زلزله کاری کنی، تکانی بخوریم، بسم الله" اما بعد زلزله دیدم حتی زلزله هم مرا تکان نمی دهد!